Dehşetli bir fırtınanın ardından,
yolcu gemisi ıssız bir adaya sürüklenmiş,
kurtulan on beş kadar insanı ise adada yaşayan barbarlar esir etmişti...
Birçok ırktan ve dinden kişi vardı aralarında.
Hatta ateist bile...
Esirler ölüm korkusuyla kendi aralarında endişelerini dile getirirlerken,
müslüman olan içlerinden birtanesi ellerini açıp dua etmeye başlamıştı o anlarda."
-ALLAH ım ne olur içine düştüğüm bu durumdan beni kurtar.
Aileme kavuşmayı nasip eyle-" diye tekrarladıkça,
diğerleri ona bakıp ümitsizce söylemeye başladılar...
"-Hepimizi bu ıssız adada öldürecekler.
Hiçbirimizin ilahı bize yardım edip bunu değiştiremez.
Kurtulmamız için ancak bir mucize gerek" deselerde, inaçlı adamın teslimiyetinden vazgeçirememişlerdi.
O akşam bütün esirleri öldürüp yemeğe başlamışlar, en sona kalan müslüman adama geldiklerinde ogünlük ölü sayısını yeterli bulmuşlardı...
Ertesi gün ise bir mucize olmuş ve adam'ın ellerini çözüp serbest bırakmışlardı...
Bir taraftan korku, diğer yandan sonsuz bir sevinçle oradan olabildiğince uzaklaşıp,adanın en görünür noktasında bir ateş yakmış,ve onu farkeden yolcu gemisi adaya yaklaşıp almıştı esir düşen adamı...
O bölgede ticaret yapan ve oraları avucunun içi gibi bilen kaptana başından geçen herşeyi anlatıp cevabını alsada, aklındaki en önemli soruyu sona saklamıştı.-
"Neden beni öldürmediler-?diye sorduğunda ise kaptanın cevabı tüylerini diken diken etmişti..."
-Bu gün onların kutsal saydıkları gündür.Ve normalde canice öldürebilecekleri esirleri bugün serbest bırakırlar...
" TESLİMİYETLE ALLAH A YÖNELİNCE İNSAN OLMAZLAR OLUR.
MUCİZELER GERÇEKLEŞİR....
Yorumlar
Yorum Gönder